ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ
ΙΣΤΟΡΗΤΗΣ ΔΡ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ,ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Ένας σύγχρονος παραμυθάς
Όσοι τον γνωρίζουν τον αποκαλούν σύγχρονο απόγονο του Ομήρου και του Αισώπου. Η αγάπη του για την αφήγηση και την εξιστόρηση λαϊκών παραμυθιών και μύθων είναι κάτι παραπάνω από μια απλή επαγγελματική ενασχόληση.
Ο λόγος για έναν από τους ελάχιστους εναπομείναντες παραμυθάδες του τόπου μας, τον Στέλιο Πελασγό, ο οποίος κάνει τα πάντα για να μη σβήσει μια πανάρχαια τέχνη, αυτή της προφορικής λογοτεχνίας και αφήγησης.
Επηρεασμένος από τη γιαγιά του, την Ελευσίνια Δήμητρα, ο Στέλιος Πελασγός έμαθε να αγαπά τα παραμύθια από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής του. Όπως δηλώνει μάλιστα στην «Espresso», από τότε που άνοιξε τα μάτια του ασχολιόταν ερασιτεχνικά με την αφήγηση παραμυθιών, ενώ από το 1991 σε επαγγελματικό επίπεδο. «Τα παραμύθια είπαν πως ήταν η μοίρα μου» αναφέρει ο σύγχρονος παραμυθάς, ο οποίος περπάτησε-σπούδασε σε Ελλάδα και Ευρώπη, στα μονοπάτια των σύγχρονων προφορικών αφηγητών: λογοτεχνία, (σωματικό) θέατρο, παιδαγωγική και ψυχοθεραπεία.
«Η αναπτυξιακή ψυχολογία λέει πως φταίει ο προσωπικός συνδυασμός πέντε διαφορετικών ειδών νοημοσύνης που με κάνει να αντιλαμβάνομαι και να αρθρώνω τον κόσμο μέσα από προφορικές ιστορίες. Η βιογραφία μου λέει πως ήταν η γιαγιά μου, η Ελευσίνια Δήμητρα, που μου ανέθεσε να συνεχίσω τη δική της αποστολή, τη γοητευτική και ακριβή χρήση της ελληνικής γλώσσας. Εγώ παράκουσα και πρόσθεσα τη γαλλική και την αγγλική γλώσσα, στις οποίες αφηγούμαι όταν ταξιδεύω στο εξωτερικό».
Με το χάρισμα να καθηλώνει με τις ιστορίες του κάθε φορά όλους τους μικρούς και μεγάλους του φίλους, ο Στέλιος Πελασγός δηλώνει:
Ο λόγος για έναν από τους ελάχιστους εναπομείναντες παραμυθάδες του τόπου μας, τον Στέλιο Πελασγό, ο οποίος κάνει τα πάντα για να μη σβήσει μια πανάρχαια τέχνη, αυτή της προφορικής λογοτεχνίας και αφήγησης.
Επηρεασμένος από τη γιαγιά του, την Ελευσίνια Δήμητρα, ο Στέλιος Πελασγός έμαθε να αγαπά τα παραμύθια από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής του. Όπως δηλώνει μάλιστα στην «Espresso», από τότε που άνοιξε τα μάτια του ασχολιόταν ερασιτεχνικά με την αφήγηση παραμυθιών, ενώ από το 1991 σε επαγγελματικό επίπεδο. «Τα παραμύθια είπαν πως ήταν η μοίρα μου» αναφέρει ο σύγχρονος παραμυθάς, ο οποίος περπάτησε-σπούδασε σε Ελλάδα και Ευρώπη, στα μονοπάτια των σύγχρονων προφορικών αφηγητών: λογοτεχνία, (σωματικό) θέατρο, παιδαγωγική και ψυχοθεραπεία.
«Η αναπτυξιακή ψυχολογία λέει πως φταίει ο προσωπικός συνδυασμός πέντε διαφορετικών ειδών νοημοσύνης που με κάνει να αντιλαμβάνομαι και να αρθρώνω τον κόσμο μέσα από προφορικές ιστορίες. Η βιογραφία μου λέει πως ήταν η γιαγιά μου, η Ελευσίνια Δήμητρα, που μου ανέθεσε να συνεχίσω τη δική της αποστολή, τη γοητευτική και ακριβή χρήση της ελληνικής γλώσσας. Εγώ παράκουσα και πρόσθεσα τη γαλλική και την αγγλική γλώσσα, στις οποίες αφηγούμαι όταν ταξιδεύω στο εξωτερικό».
Με το χάρισμα να καθηλώνει με τις ιστορίες του κάθε φορά όλους τους μικρούς και μεγάλους του φίλους, ο Στέλιος Πελασγός δηλώνει:
Τα παραμύθια δεν είναι μόνο για παιδιά και αυτό το καταλαβαίνει κανείς, αρκεί να φέρει στο νου του τα νοήματα και τους συμβολισμούς των λαϊκών παραμυθιών. Ήταν το κύριο πιάτο στις βραδιές προφορικής λογοτεχνίας -στα νυχτέρια- σε όλες τις αγροτικές κοινωνίες. Μιλούσαν για την αλήθεια και το ψέμα, το δίκαιο και την αδικία, τον έρωτα και τις σχέσεις των δύο φύλων, την εξάρτηση, τη μοίρα ή την ελεύθερη βούληση, για τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν κάθε άνθρωπο, αλλά και τη θρησκεία, τη φιλοσοφία, την πολιτική και την ψυχολογία» αναφέρει ο Στέλιος Πελασγός και προσθέτει:
«Όταν ξεκίνησα την αναβίωση της τέχνης μου στην Ελλάδα, της τέχνης της προφορικής λογοτεχνίας και αφήγησης, το κύριο μέλημά μου ήταν να θυμίσω πως η προφορική λογοτεχνία είναι για όλους. Πολλές παραστάσεις μου αφορούν μόνο μεγάλους. Άλλες απευθύνονται σε άτομα με ειδικές ανάγκες. Άλλες σε ασθενείς με ψυχικά προβλήματα, σε φυλακισμένους. Όλοι χρειάζονται τα παραμύθια και τους μύθους και υπάρχει κάτι για τον καθέναν».
Ποια είναι όμως η πηγή έμπνευσης του Στέλιου Πελασγού; «Ένα δέντρο με ρίζες στον κάτω κόσμο και κλαδιά στον ουρανό. Στις ρίζες είναι ο Ομηρος, ο Αίσωπος, ο Ηρόδοτος κι ένα σωρό άλλοι ανώνυμοι. Στον κορμό ανεβοκατεβαίνουν ένα σωρό άλλοι αδελφοί μου. Στα κλαδιά φωλιάζουν άγγελοι και άγιοι. Μεγάλωσα με παραμύθια, μύθους, παραδόσεις, οικογενειακές ιστορίες, ιστορίες της καταστροφής της Σμύρνης, αφηγηματικά δημοτικά τραγούδια, αινίγματα, κουβέντες προσεκτικές και παροιμίες. Αυτός είναι ο πλούτος της ελληνικής προφορικής παράδοσης, που δεν κόβεται σε κομμάτια για να δώσουμε στα παιδιά μόνο τα παραμύθια. Τυχερός όποιος έφαγε όλο το φαΐ του. Άλλα παιδιά έφαγαν μόνο τις τηγανητές πατάτες που ήταν τα παραμύθια» λέει ο ίδιος.
«Όταν ξεκίνησα την αναβίωση της τέχνης μου στην Ελλάδα, της τέχνης της προφορικής λογοτεχνίας και αφήγησης, το κύριο μέλημά μου ήταν να θυμίσω πως η προφορική λογοτεχνία είναι για όλους. Πολλές παραστάσεις μου αφορούν μόνο μεγάλους. Άλλες απευθύνονται σε άτομα με ειδικές ανάγκες. Άλλες σε ασθενείς με ψυχικά προβλήματα, σε φυλακισμένους. Όλοι χρειάζονται τα παραμύθια και τους μύθους και υπάρχει κάτι για τον καθέναν».
Ποια είναι όμως η πηγή έμπνευσης του Στέλιου Πελασγού; «Ένα δέντρο με ρίζες στον κάτω κόσμο και κλαδιά στον ουρανό. Στις ρίζες είναι ο Ομηρος, ο Αίσωπος, ο Ηρόδοτος κι ένα σωρό άλλοι ανώνυμοι. Στον κορμό ανεβοκατεβαίνουν ένα σωρό άλλοι αδελφοί μου. Στα κλαδιά φωλιάζουν άγγελοι και άγιοι. Μεγάλωσα με παραμύθια, μύθους, παραδόσεις, οικογενειακές ιστορίες, ιστορίες της καταστροφής της Σμύρνης, αφηγηματικά δημοτικά τραγούδια, αινίγματα, κουβέντες προσεκτικές και παροιμίες. Αυτός είναι ο πλούτος της ελληνικής προφορικής παράδοσης, που δεν κόβεται σε κομμάτια για να δώσουμε στα παιδιά μόνο τα παραμύθια. Τυχερός όποιος έφαγε όλο το φαΐ του. Άλλα παιδιά έφαγαν μόνο τις τηγανητές πατάτες που ήταν τα παραμύθια» λέει ο ίδιος.
Ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ
ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ
22-12-2016
ΝΑ ΑΦΗΓΗΘΕΙ ΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:http://www.storytelling.gr/el/calendar/calendar
Αναρτήσεις
